Podłoga zdobi mieszkanie, ale także pełni w nim kilka ważnych funkcji, warto więc przy okazji remontu starego lub wykańczaniu nowego mieszkania, zastanowić się po czym będziemy w nim chodzić. Do wyboru mamy kilka rodzajów podłóg, ale pamiętać należy o tym, że nie wszystkie nadają się do każdego pomieszczenia – to, co sprawdza się w salonie, niekoniecznie musi być odpowiednie do kuchni, czy łazienki i na odwrót.

W pokojach i ewentualnie przedpokoju dość często stosuje się podłogi drewniane. Ten materiał jest jednym z najstarszych wykorzystywanych przez człowieka w budownictwie, dodatkowo jest trwały i naturalny, świetnie izoluje i nie uczula. Bardzo modne są podłogi z drewna egzotycznego - oryginalnego, twardego, odpornego na zarysowania i wilgoć. Pochodzi ono z Afryki lub Indonezji, a także np. z dorzecza Amazonki. Produkuje się z niego deski podłogowe, parkiet (również przemysłowy) oraz panele. Najczęściej spotykane gatunki to afrormosia, daru, iroko, akala, koto, kempas, merbau, badi, zebrano oraz ipe (lapacho), tek i doussie, które świetnie sprawdzają się w łazienkach. Mają wiele barw - od bieli do bardzo ciemnego brązu. Niektóre rodzaje drewna w miarę upływu czasu nie ciemnieją, ale jaśnieją (np. ulin, ipe, tek afrykański).

Taka podłoga ma więc wiele zalet, ale jej cena – jak łatwo się domyślić – jest wysoka. Gdy nie stać nas na elegancki parkiet lub drewnianą mozaikę, a zależy nam na przytulności jaką daje drewno, możemy położyć ich tańszy odpowiednik, czyli panele laminowane, które zapewnią podobne doznania estetyczne.

Warstwa wierzchnia (dekoracyjna) paneli to laminat lub papier z nadrukowanym wzorem wzmocniony warstwą Overlay. Jest ona pokryta warstwą żywicy melaminowej, która chroni laminat przed działaniem wody i zabezpiecza przed ścieraniem.

Rdzeń panelu tworzy płyta HDF, MDF lub płyta wiórowa grubości 7-8 mm. Jeśli rdzeń jest z płyty wiórowej, to paneli nie można układać w kuchni i łazience. W tych pomieszczeniach można stosować panele z rdzeniem z płyty HDF o podwyższonej odporności na wodę.